عراب معتقد بودند که زن مایه ننگ و باعث فتنه و موجب ایجاد جمیع فساد و فجور و جنسا خیانت پیشه و فتنه انگیز است. و روی همین اصل برای زن هیچگونه ارزشی قائل نبودند. دختران در نزد پدران و زنان در چشم شوهران موجودی ضعیف و سست و بلا اراده و زبون و خوار و پست و بی مقدار بودند. زنا در میان آنها شیوع داشت. گاه میشد که پس از وضع حمل چند نفر مدعی می شدند که پدر نوزاد می باشند ( البته در صورتی که نوزاد پسر بود ) تا اینکه زن تصفیه مینمود و یا به ریش سفیدان قبیله که در قیاقه شناسی تخصص داشتند مراجعه میشد و آنها تصفیه میکردند. زانی و زانیه به افعال خود فخر می نمودند. مردان و زنان در محافل و مجالس به معشوقه و معشوقه های خود فخر و مباهات میکردند و علنا نام آنها را می بردند . زن دارای هیچگونه حقوق اجتماعی نبود و نیز باو ارث نمی رسید. زنان مانند کالای تجاری در معرض بیع و شری بودند, زنان خود را معاوضه و مبادله میکردند و آنرا – نکاح بدل – میگفتند. در میان اعراب نکاح زن پدر روا بود و آنرا – نکاح مقت – می نامیدند و فرزندی که از زن پدر متولد میشد ( مقیت ) می خواندند. عده ای کمتر از 10 تن به توافق و تراضی یک زن را به شرکت به نکاح خود در می آوردند زیرا عقیده داشتند که شهوت زن بقدری قوی است که مگر عده ائی بتوانند او را از این راه راضی نگه دارند که دل به دیگری نسپارد و احتیاج شهوی به کس دیگر نداشته باشد که مایه ننگ شوی وی باشد.
در ادامه کتاب آن را اماده دریافت کرده ام
اگر قبلا ثبت نام کرديد ميتوانيد از فرم زير وارد شويد و مطلب رو مشاهده نماييد !
کتاب اموزش وصل شدن به اینترنت از طریق gprs گوشی 
مرورگر گوگل كروم جديد ترين نسخه newGoogle Chrome 21.0.1145.0 Dev